|
Amnioskopia jest badaniem wykonywanym rutynowo u każdej rodzącej przyjmowanej na oddział porodowy.
Badanie to wykonuje się w ciąży donoszonej po 37 tygodniu, a tylko wyjątkowo
wcześniej. Wskazaniem do przeprowadzenia amnioskopii jest zagrożenie płodu
w
patologii ciąży i porodu.
Do takich zagrożeń zalicza się:
- nadciśnienie indukowane ciążą
- przenoszenie ciąży
- choroby nerek
- hipotrofię płodu
- konflikt serologiczny- zaburzenia czynności serca płodu
- cukrzycę
Amnioskopia powinna także poprzedzać wykonanie zamierzonego przebicia błon płodowych. Amnioskop
pozwala na wykonanie tego zabiegu w sposób kontrolowany.
Na prawidłowy obraz amnioskopowy składają się czyste, a po 38 tygodniu ciąży lekko mętne, bezbarwne
wody płodowe.
Obrazy patologiczne to:
- zielone wody płodowe (wynik oddania smółki przez płód), spowodowane pobudzeniem perystaltyki jelit wskutek wzrostu stężenia dwutlenku węgla we krwi; wskazuje to na przebyte
przynajmniej przejściowo niedotlenienie
- kolor brunatny ew. żółtopomarańczowy (złoty) - przy istniejącej hemolizie
u płodu np. w razie konfliktu w zakresie grup krwi (konflikt serologiczny
- kolor popłuczyn mięsnych - po śmierci wewnątrzmacicznej płodu
z rozpoczynającą się jego maceracją
Przeciwwskazaniami do wykonywania amnioskopii są:
- stany zapalne pochwy
- łożysko przodujące i położenie poprzeczne płodu (możliwość niezamierzonego przerwania pęcherza płodowego)
Ryzyko powikłań podczas amnioskopii jest niewielkie:
- przypadkowe przebicie pęcherza płodowego występuje w mniej niż 1% przypadków
- wywołanie czynności skurczowej w 3%
- wywołanie czynności skurczowej w terminie porodu lub po terminie porodu występuje w 25% (w tym przypadku jest to w zasadzie pożądany skutek, który trudno uznać za powikłanie)
- niewczesny odpływ płynu owodniowego zdarza się w 35% przypadków ciąż
(w porównaniu z 25% przypadków, w których amnioskopii nie wykonywano)
Amnioskopia jako badanie rozstrzygające, proste i tanie oraz z małą ilością powikłań znalazła powszechne zastosowanie w praktyce klinicznej.
|
